रसुवाले अरु जिल्लालाई के सिकायो त सभासदज्यू ?

रसुवा खबर साप्ताहिक वर्ष २ अंक ३० चैत ४ गते शनिबार
कोही लाङटाङबाट, कोही गतलाङबाट त कोही सातधारेको फेद यार्साबाट जिल्ला परिषद भनेर जनता भनौं या राजनीतिक कार्यकर्ताको धुइरो लाग्थ्यो । कोही प्रौढ अवस्थाका त कोही युवा युवती, प्राय सबै गाउँबाट जिल्ला परिषदमा सहभागी हुन्थे । जिविसको सभाहलमा करिव ३/४ सय जनताको जमात जम्थ्यो । वि.सं २०६५ मा यार्सा गतलाङबाट विकासको आशा बोकेर परिषदमा सहभागी भएका ती तामाङ महिला, युवा युवती तथा राजनीतिक दलका कार्यकर्ताहरू दंग थिए । रसुवाको जिल्ला परिषदले अरु जिल्लाका परिषदलाई के सन्देश दिन लाग्यो त भनेर ! 'अब रसुवाको जिल्ला परिषदले अरु जिल्लालाई परिषद गर्न सिकाउँदैछ, रसुवाबाट अरुले सिक्नेछन्, हामी अरु जिल्लालाई सिकाउँदैछौं ' सभासद प्रेम तामाङले वि.सं २०६५ मा जिल्ला परिषद उद्घाटनमा बोलेका थिए यी वाक्यहरू । तर परिषदमा सहभागी भने के सन्देश दिन लाग्यो त रसुवाले भनेर दंग थिए । हामी सबै दंग थियौं । त्यसैको ३ वर्षै सेरोफेरोमा रसुवाको जिल्ला परिषदले रामैसँग सबैलाई सिकायो । यता दलहरू सभासदलाई आरोप लगाउने, उता जिल्ला परिषदमा दलहरूका साँढेले रजाइँ गरे, त्यहाँ के भएको छ - एकचोटी गएर हेर्नुस, तपाइँ सबैलाई थाहा हुन्छ भन्ने सभासदको मन्तव्य । दल र सभासद बीचको दोहोरीले एकपटक जिल्लाले अरु जिल्लालाई नसिकाए पनि आफ्नो जिल्लालाई चिनायो, सिकायो भन्ने र्छलङ्गै भयो ।


सशस्त्र द्वन्द्वकालमा गाउँ परिषदहरू पनि ज्यादै रहर लाग्ने गरी सम्पन्न हुन्थे । धैबुङ गाविसको परिषद हुँदा परिषदस्थलमा मान्छेको घुँइचो लाग्थ्यो । जंगलमा लुकेर दिन बिताउने अनि जनताको चोटामा सुतेर रात काट्नेहरूको राज्यमा सामीप्यता आएपछि वा देशमा शान्ति आयो भनिएपछिका गाउँ परिषद र जिल्ला परिषदहरू जनताबाट टाढिदै गएका छन् । गाउँ वा जिल्ला तहमा सम्पन्न हुने ती परिषदहरूमा जनताको उपस्थिति पातलिदै गएको छ । विकास र जनता बीच फाटो आएको छ । योजनाको छनौट समान सहभागिताबाट नगर्दा विकास हुनु पर्ने कुरामा विकास नहुन सक्दछ वा विकास हुनु पर्ने ठाउँमा विकास नभई सिमित संख्याले मात्र त्यसको लाभ पाउन सक्छन् । रसुवाको सर्न्दर्भमा हेर्दा आफ्नो समूह, संगठन बलियो बनाउन वा आफ्ना पक्षमा मोटो रकम विनियोजन गर्ने दलहरूको लालसाले गर्दा धेरैलाई थाहा नदिइकन सुटुक्क योजना छनौटका विभिन्न चरणहरू पार हुने गरेका छन् । विभिन्न योजना छनौटका चरणको नाममा दर्ुइ चार जनाको उपस्थितिमा, एकै दिनमा ४/५ वटा बितेका मिति राखेर माइन्यूट लेख्ने चलनको विकास हुँदै आइरहेको छ । २०/२२ जना बसेर परिषद सम्पन्न गर्ने चलनको विकास भएको छ । दुइचार दिन पछि पत्रकारलाई जानकारी दिने, सभासद आएका कार्यक्रममा प्रमुख राजनीतिक दलहरू नआउने चलनको सुरुवात रसुवाले गरेको छ । यही हो त रसुवाको जिल्ला परिषदले अरु जिल्लालाई सिकाएको सभासदज्यू ?

सिकाउनेले नसिकी कसैलाई पनि सिकाउन सक्दैन । सिकाउनको लागि सिक्न बसेका वा सिक्न चाहनेहरूले भन्दा बढी जानेको हुनु पर्दछ । सम्भावनाका हिशावले रसुवाले अरु जिल्लालाई सिकाउन नसक्ने भने पक्कै हैन । रसुवामा भएका स्रोत, साधन तथा सम्पदा संरक्षण, सर्ंवर्द्धन, पर््रवर्द्धन तथा उपयोगको लागि भावी योजना तयार गर्न सके मुलुकलाई रसुवा वा रसुवाली जनताले धेरै कुराहरू सिकाउन सक्छन् । पर्यटकीय मार्ग, रसुवागढी नाका र चिलिमे जलविद्युतको नामले अगाडि आएको रसुवालाई चिनाउन रसुवालीले सानो प्रयासबाट नै सक्नेछन् । रसुवाको विकासबाट अरुले सिक्ने हो, अरुलाई सिकाउन भनेर दौडिन पर्दैन । कुरा यति सत्य हो, सभासद तामाङले भने जस्तै रसुवाले धेरैलाई सिकाउन सक्छ मात्र छ इमान्दार प्रयासको खाँचो ।
Spinning arrow Spinning arrow Spinning arrow Spinning arrow Spinning arrow Spinning arrow Spinning arrow Spinning arrow Spinning arrow Spinning arrow Spinning arrow Spinning arrow

Followers

साताको चर्चित

Rasuwa Profile

महिनाको चर्चित

Total Visitor

Prem Prasad Paudel, Rasuwa. Powered by Blogger.
Blogger Template by Basnetg.com